คำคมดีๆ คิดมาให้คิดไป รวม 2

10. คิดจะสอนคนดื้อ ต้องรู้จักรอเวลา

สิ่งแรกที่ต้องทำความเข้าใจคือ ความดื้อ ไม่ใช่สิ่งที่ไร้เหตุผล รวมถึง การดื้อ นั้นอาจเป็นมุมมองที่ลำเอียงเพียงเพราะ เขาไม่ได้คิดเห็นอะไรเหมือนกับเรา

โดยควรต้องตระหนักก่อนว่า ในสิ่งที่ดื้อนั้น หากคุณมองว่ามันผิด และคุณถูก ดังนี้ก็ยากเสียแล้วที่จะสอน เตือนกัน ก็ในเมื่อมันไม่มีใครอยาก “ผิด” และมักคิดว่าสิ่งที่ตัวเองเลือกนั้น “ถูก” แล้ว

การรอเวลา จึงช่วยให้อะไรหลายอย่างง่ายขึ้น เช่นว่า วันหนึ่งเขาเห็นว่า สิ่งที่เขาคิด หรือทำ นั้นมันผิดจริง ด้วยตนเอง รวมถึงการได้เห็นอะไรมากขึ้น กว้างขึ้น มีเหตุผลต่อสิ่งนั้นใหม่ๆ ก็ทำให้ความเชื่อเก่าหายไป หรือที่เราเคยว่าเขาดื้อ มันมาจากความเชื่อนั้น

09. ถ้าวันนี้ยังรู้สึกว่าอยู่กับที่
คงถึงเวลาสักที ที่ต้องวางแผนใหม่

คำว่า “ทำดีที่สุดแล้ว” นั้น เป็นเรื่องที่ดี แต่หากไม่มีตัวชี้วัดใด บางทีอาจหมายถึงว่าเรากำลังหลอกตัวเองว่ามันดีแล้ว จะดีกว่าหากลองทบทวนผลลัพธ์ดูว่า มีความก้าวหน้าไหม เดินหน้าไหม หากยังไม่ ก็ควรถึงเวลาที่จะต้องวางแผนกันดูใหม่ เพราะแสดงว่ายังดีได้กว่านี้

08. การคุยกับใครคนหนึ่ง หากนานพอ
ผลลัพธ์เกิดขึ้นได้ ทั้งสานสัมพันธ์
และลดความสัมพันธ์

..หลายคนเห็นคุณค่าบางอย่าง เพียงฉวยเอาประโยชน์ในตอนที่ตนต้องการแค่เท่านั้น โดยมีหลายสิ่งอย่างที่ควรเก็บรักษาไว้ แม้ว่าจะไม่มีประโยชน์ในตอนนั้นแล้วก็ตาม ดังเปรียบได้ว่า เรามิอาจรู้ล่วงหน้าชัดเจนได้ว่า ฟ้า ฝน จะเป็นเช่นไร.. หากเปรียบกับ ร่ม ก็ถือว่าโชคดีที่แม้นเราลืม ยังพอหาทางแก้ไข หรือซื้อหามาใหม่ได้ แต่บางทีไม่ง่ายเหมือนร่ม.. และเป็นสิ่งที่หาอะไรมาทดแทนไม่ได้ง่ายๆ เมื่อเราลืมไป เราอาจต้องขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไปตลอดกาล..

07. ถ้าพูดได้ว่า “มันแย่”
ก็น่าจะรู้ว่า
“แค่พาตัวเองออกมา”

มันอาจมีเหตุผลบางอย่างที่เรายังทนรับเรื่องแย่ ๆ อยู่ ไม่ว่าจะเป็น ความหวัง, ความอดทน, ความผูกพันธ์, หรือบางสิ่งที่คิดว่าสำคัญ แต่บางทีสิ่งเหล่านั้นเราไม่รู้ตัว ไม่รู้จริงว่า มันถูกมันใช่หรือไม่กับการที่ยังอยู่ แต่ความรู้สึกแย่ ๆ เป็นของแน่นอนที่เรารู้สึก บางทีการเดินออกมา ไม่ได้หมายความว่าจะต้องจบทุกอย่าง แต่เพียงเพื่อให้ได้พัก ได้เห็นบางสิ่งที่ชัดเจนกว่าอยู่ตรงนั้น..

06. หากลึกๆ ในใจ เรารู้ดีว่า
เรายังเชื่อใจตัวเองไม่ได้
แล้วเราจะหวัง ให้ใครมาเชื่อใจ ในตัวเรา

ถ้าเรารู้ตัวว่าเรามีความกลัว ความกังวล ไม่มั่นใจต่อหลาย ๆ อย่าง ทั้งที่เรายอมรับและไม่ยอมรับตัวเองก็ตาม แต่ผลลัพธ์นั้นมันมักจะถูกแสดงออกมาบนความไม่แน่นอน ซึ่งนั่นเราเองก็รู้ว่าเราไม่อาจมั่นใจ หรือเชื่อใจอะไรในตัวเราได้ สิ่งนี้จะสะท้อนไปยังคนรอบตัวให้เขาไม่เชื่อใจเราเช่นกัน มันก็กลายเป็นว่าเรา น้อยใจ เสียใจที่ไม่มีใครให้กำลังใจเรา เชื่อใจเรา เพราะแท้จริงแล้วมันเริ่มจากเราไปสะท้อนให้เขาเห็นเองโดยไม่รู้ตัว

05. ไม่มีใครบอกคุณตรง ๆ หรอกว่า คุณไม่สำคัญ นอกจากผลของมัน ที่คุณมักไม่ยอมรับ

จงคิด พยายามหาวิธีการพัฒนาตนเองก่อน ที่จะต้องเจ็บปวดเพราะสิ่งใด ที่ได้ค่อยคิดเปลี่ยน

04. ขั้นตอนหนึ่งของการเดินหน้า
คือ หยุด! เลิก!
หาแรงบันดาลใจ หรือกำลังใจ
เปลี่ยนไปหา เวลาทำและวิธีทำ

หลายคนมีความคิดที่ดี มีความรู้ ความสามารถที่เพียงพอ แต่มักจะคิดว่าต้องรอกำลังใจ แรงบัลดาลใจ แท้จริงแล้วคือความมั่นใจที่ขาดหายไป การเริ่มต้นอาจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ไม่มีทางเกิดขึ้นได้ด้วยกำลังใจหรือแรงบันดาลใจ แต่เกิดขึ้นจากการลงมือทำแม้เพียงเล็กน้อย ก็ต้องเริ่มจากให้เวลาคิดว่าจะ “ทำ” อย่างไรที่ไม่เกี่ยวกับแรงใจใด ๆ เลย

03. อย่าเพิ่งรีบสรุปผลอะไร
ถ้าเรายังพยายามอยู่
ล้มเลิกเมื่อไหร่ นั่นต่างหาก หมายถึงจบ

…แม้ผลลัพธ์ไม่ได้สัมพันธ์กับความพยายามเสมอไป กล่าวคือ ไม่ใช่ว่าพยายามมากจะสำเร็จมาก แต่ความพยายามก็สัมพันธ์กับความล้มเหลวโดยตรง เพราะเราเลิกพยายามเมื่อไหร่ มันก็คงถอยหลังและจบไปในที่สุดอยู่ดี

02. เวลาทำอะไรที่ต้องใช้หัวคิด คุ้มไหมที่เอาเรื่องของใคร มาอยู่ในหัวเรา เพราะมันเป็นเหตุให้ เราไม่เหลือหัวคิดที่จะทำอะไร

ในชั่วขณะของความคิดคนเรา เราไม่สามารถคิดอะไรได้ทีละ 2 เรื่องจริงจังหรอก ระบบความคิด สมองเพียงแค่สลับไป สลับมาได้รวดเร็ว แม้จะทำได้แต่คิดว่ามีประสิทธิภาพดีเพียงใด? แทนทีจะคิดเรื่องหนึ่งที่สำคัญ เรามัวแต่สลับไปคิดเรื่องคนอื่นที่ทั้งไม่สำคัญ และไม่จำเป็นนั้นมันมีประโยชน์ใด หรือต่อให้สำคัญการคิดแทนคนอื่นนั้นมันก็ไม่ช่วยอะไร ยิ่งกับบางคน ครุ่นคิดแต่เรื่องคนอื่นตลอดเวลา จนตัวเองนั้นไม่ได้มองว่าอยู่จุดใด ควรทำอะไร และก็ไม่แปลกใจที่ไม่รู้ เพราะรู้แต่เรื่องของคนอื่นยังไงล่ะ..

01. บางครั้งการเดินหนีออกมา คือช่วงเวลา ที่ต้องแข็งแกร่งที่สุด

การอดทน ต้องอาศัยความเข้มแข็ง การทนอยู่ก็ต้องอาศัยทั้งแรงกาย แรงใจ โดยความพยายามเหล่านี้จะคุ้มหรือไม่ก็ต้องดูให้ดี แต่บางครั้ง ที่ยังอดทนได้ หรือทนอยู่ได้ ก็เพียงเพราะไม่เข้มแข็งพอ ไม่กล้าหาญมากพอที่จะเดินออกจากจุดนั้นมา…