ยิ่งช่วยยิ่งดี

เมื่อคุณยื่นมือไปฉุดดึงใคร

แล้วกลายเป็นว่าคุณล้มลง

และอาจจะเจอคำว่า

“เห็นไหมไม่ควรช่วยแต่แรก..”,

“ไม่น่าต้องช่วยเลย..”

คุณไม่จำเป็นต้องโกรธอะไรหรือโทษใคร

หรือแม้แต่เสียใจ

เพราะบางทีเขาอาจสุขดีที่อยู่ตรงนั้นจริงๆ

เพียงแค่เราคิดไปเองว่า เขาน่าช่วยเหลือ

เราเอาตัวเองไปตัดสินเขา เอาความคิดเรา ไปลำบากแทนเขา..

พึงภูมิใจกับตนเองเถอะว่า

คุณมีความตั้งใจดี เจตนาดี ที่จะช่วยเหลือใคร

แม้ตนจะเดือดร้อนและช่วยไม่ได้

แต่สิ่งที่มากกว่านั้นสำหรับตัวคุณเองคือ

ประสบการณ์และบทเรียนอันล้ำค่า

มันเป็นสิ่งที่พิสูจน์ให้เห็นตัวตนได้ว่า “คุณยังไม่แข็งแรงพอ” ที่จะช่วยใคร

และมันจะเป็นเครื่องการันตีว่า “คุณจะแข็งแรงพอ”

เมื่อคุณช่วยใครครั้งหน้า..

และต่อๆไปได้อีกหลายๆคน ในอนาคต

และหากครั้งไหนช่วยไม่ได้อีก มันก็ยิ่งทำให้คุณ

ไปฝึกตนให้แข็งแรงใหม่พอเสมอ..