รักต้องไม่ทำร้าย

เนื่องในวันวาเลนไทน์ 2562 ก็ต้องเขียนอะไรที่เกี่ยวกับความรักกันสักหน่อย ถ้าจะกล่าวถึงความล้มเหลวมากที่สุด ผิดพลาดซ้ำซากที่ สุดของผม ก็น่าจะเป็นเรื่อง “ความรัก” นี่แหละ ที่พูดเช่นนี้ ไม่ได้จะโทษ ความรัก หรือมีมุมมองต่อต้าน แต่อย่างใด หากพูดในมุม “ยอมรับ” โดยดี กับอดีตชีวิตที่ผ่านมา

ขี้เกียจอ่าน กดฟังแทนก็ได้นะ [Podcast]

ในความผิดพลาด หรือความไม่สมหวังของหลายคน แม้จะเกิดมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่เชื่อว่า แต่ละครั้ง ย่อมต่างปัจจัย หรือต่างเหตุผล ไม่ว่าจะ ด้วยวัย, ด้วยความคิด, ด้วยสถานะ, ปมด้อย ปมส่วนลึกในใจของตัวเอง ไปจนเพราะเหตุการณ์ตามสถานการณ์ตอนนั้นของชีวิต ที่ทำให้รักต้องจบไป จนจุดหนึ่ง แม้ผมเองก็เคยคิดว่า เราเปลี่ยนตัวเอง หรือพยายามปรับอะไร ๆ เท่าไหร่ ก็ไม่ดีสักที… (ยังไปไม่รอดอยู่ดี)

ความรักไม่ผิด ผิดที่คน..

ส่วนตัวแล้วที่น่าตลกคือ ช่วงหนึ่งของชีวิต(ตอนที่ปกติ) เรากลับกลายเป็น ศิราณีให้คนอื่น ๆ ซะงั้น และต่อมาก็พาตัวเองไปไม่รอด มันคือความย้อนแย้ง ที่ไม่พิจารณาตัวเองเอาเสียเลย

เรื่องราวทั้งหมด คงไม่อาจสาธยาย หรือต่อให้เขียนอะไรมากมาย ก็คงไม่เป็นประโยชน์ จะดูเป็นนิยายเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวเสียเปล่า ๆ รวมความแล้ว หากให้จับเป็นประเด็น รวบรวมจากหลายครั้ง หลายปี บนความไม่ประสบความสำเร็จ ควรสรุปไว้เพียงแค่ “ความไม่เข้าใจ” หรือ “เข้าใจผิด” รวมถึง “เข้าใจไปเอง” และ “มั่นใจไปเอง” ในเรื่องราวของความรัก อาจคล้าย ๆ ที่เขาบอกว่า ความรักไม่ผิด ผิดที่คน..

น่าจะมีหลายคน ที่เหมือนผม ทุกครั้งที่ผิดพลาดมาและกำลังเริ่มต้นใหม่ มักอยู่ในภาวะที่ “มั่นใจ” และ “ตั้งใจ” มากกว่าเดิม เพียงแต่ว่าในความตั้งใจนั้น มันอยู่บนพื้นฐานและปัจจัยที่ “แตกต่าง” กันทุกครั้ง

ถ้าเราลองทบทวนก็น่าจะไม่ต่างจากที่เขียนมา เพราะความแตกต่าง กันของคนสองคนเป็นสำคัญ ที่เราอาจมั่นใจ หรือไม่เข้าใจ ทำให้เรา ไม่ยอมรับ.. กับ ความรักที่ถูกต้อง ซึ่งเราอาจไม่รู้ว่าอะไรคือถูกต้อง แต่เราพอจะรู้ได้ว่ามันกำลังไม่ถูกต้อง..

คนสองคน ไม่อาจมีอะไรเหมือนกันได้หมด และบางทีในเรื่องที่แม้คิดเหมือนกัน อาจกลายเป็นขั้วที่ผลักกัน แทนที่จะเข้ากันได้ ซึ่งเมื่อใดก็ตามที่เรามีความตั้งใจในเรื่องหนึ่ง แต่อีกฝ่ายไม่ได้รับรู้ หรือตั้งใจในเรื่องเดียวกัน มันย่อมไม่ประสาน หรือพูดง่าย ๆ คือ ใส่ใจไม่เหมือนกัน หรือใส่ใจไม่เท่ากัน นี่เป็นจุดแรกเริ่มของความผิดพลาด ยกตัวอย่างที่น่าจะเห็นกันบ่อย คือ คนหนึ่งใส่ใจในการวางตัวต่อบุคคลที่ 3 ในขณะที่อีกคนคิดว่าเป็นเรื่องสบาย ๆ เท่านี้ก็กลายเป็นเรื่อง หึงหวง ระแวง และเมื่อใดก็ตาม หากมีสิ่งเหล่านี้เริ่มขึ้นมาแล้ว.. ก็ไม่ต้องคาดเดาอนาคตที่ตามมา ซึ่งนี่เป็นเพียง 1 ตัวอย่าง ในหลายร้อยเรื่อง ของชีวิตคนสองคน..

ในอีกมุม บางครั้งเราเคยผิดหวังกับแฟน ชื่อ A ในเรื่องหนึ่ง จนเราได้มาพบ B แล้วเห็นว่า B ไม่มีเรื่องนั้นให้เราผิดหวังแน่ ๆ แต่พอคบกับ B ไปสักพัก แม้ B จะไม่ทำให้เราผิดหวังในเรื่องเดียวกับ A แต่เราอาจผิดหวังเรื่องใหม่กับ B แทนก็เป็นได้

จบจาก A, B เราพบ C ที่เราก็คิดว่าได้เรียนรู้จากอดีตมาแล้ว เชื่อมั่นว่าคงไม่มีประเด็นข้อเสียเหมือนทั้ง A และ B แต่ C ก็อาจไม่มีอะไรที่เราเคยชอบ และมีความสุขจาก A กับ B หมายความว่าแม้ C จะไม่มีข้อเสียแบบเดียวกับ A และ B แต่ C ก็ไม่มีข้อดี (ที่เราชอบ) เช่นกัน ถ้างง ๆ ตรงนี้ มันก็แค่สรุปว่า ไม่มีใครดีพร้อมได้ดั่งใจเราทุกอย่าง

ในชีวิตจริง เราไม่อาจจะทำถูกใจใครได้หมด ทั้งเรา ทั้งเขา และในอีกหลายเรื่อง เราไม่อาจตัดสินได้ชัดว่า อะไร ผิด ถูก เหมาะสม ไม่เหมาะสม เพียงแต่ฝ่ายเดียว

ถ้าจะให้รวมจบ และอยู่กันรอด สำหรับผมแล้ว หากเรารู้สึกว่า “รัก” แล้วถูกทำร้าย ไม่ว่าความรู้สึกนั้น จะทำให้เรา เครียด, กังวล, ระแวง, ไม่สบายใจ หรือทุกข์ในรูปแบบใด นั่นแสดงว่าเรากำลังถูก รักทำร้าย.. จิตใจ

แผลจากการถูกทำร้ายมันยากจะลืม..

โดยใช่ว่าความรู้สึกต่าง ๆ จะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ขอเปรียบเทียบสมมติเอาเป็นว่า ความรู้สึกไม่ดีนั้นเป็นแผล หากเราประสบอุบัติเหตุ ล้ม ชน ย่อมเกิดแผล การรักใครสักคน มันก็ย่อมมีภาวะกระทบกระทั่ง หงุดหงิดใจอยู่บ้าง คล้ายอุบัติเหตุ ที่แม้เกิดขึ้นแล้วไม่ดี แต่ยังไงเราก็ต้องยอมรับก็ในเมื่อมันคือ อุบัติเหตุไม่ได้เจตนา ไม่นานก็จะลืมมันไป..

แต่หากแผลนั้นเกิดจากการถูกทำร้าย แม้เพียงรอยฟกช้ำ ความต่างก็คือ เราอาจจะต้องถูกทำร้ายซ้ำ ๆ เรื่อยไป ไม่เหมือนอุบัติเหตุที่ เกิดขึ้นไม่ตั้งใจ และมันยากจะเกิดขึ้นอีก แต่ถ้ามันเกิดซ้ำได้นั่นย่อมไม่ใช่รักที่ดี อาจ “ทน” ได้นาน แต่ไม่มีใครทนได้จริง มันแค่กำลังรอเพียงสิ่งมาทำให้จบ เท่านั้นเอง

เราอาจคิดไปว่าเราไม่ลืมหรอกถ้ามันเป็น “แผลเป็น” แม้จะอุบัติเหตุก็ตาม จริงอยู่หากเปรียบเทียบไปแบบนั้น ทว่า เราก็คงไม่รู้สึกแย่กับแผลเป็นจากอุบัติเหตุ มากเท่า แผลเป็น ที่โดนทำร้ายอยู่ดี

รักที่ทำร้าย ไม่ใช่หมายถึงแค่การนอกใจ การทำอะไรที่รุนแรง แต่หากแค่บางสิ่งบางอย่างเล็กน้อยที่เรารู้สึกแย่อยู่เสมอ เชื่อเถอะว่า นั่นไม่ใช่ความรักที่จะไปรอด และบนความรู้สึกแย่นั้น ผมไม่ได้บอกว่า เกิดจากอีกฝ่ายกระทำ เราเลือกทำตัวเองก็บ่อยไป โดยที่เขาไม่รู้สึก ไม่รับรู้ หรือตั้งใจ แต่มันก็เกิดขึ้นอยู่อย่างนั้นซ้ำ ๆ..

และการเอารักมาทำร้ายตัวเองนั้น บางทีเป็นเหตุผลที่ทำให้ไปไม่รอดมากกว่าถูกรักทำร้ายเสียอีก..

วาเลนไทน์นี้ฝากดูให้ดีๆ ตอนนี้เราถูกรักทำร้ายอยู่ไหม ถ้าไม่ จงรักษาไว้ให้ดี อย่าให้มีอะไรมาทำร้ายรักเราต่อไป แต่ถ้าใช่ก็ลองถามตัวเองดู ที่เป็นอยู่นี้ ใช่ความรักไหม ไม่ต้องคิดไกล เพราะถ้าใช่ รักต้องไม่ทำร้ายเรา.. หรือเขา ก็ตาม

บทความฉบับปรับปรุง เผยแพร่ครั้งแรก Facebook Sirichaiwatt เมื่อ 14/02/2019