เป็นบทความที่เขียนในวันแม่* ซึ่งอาจเป็นอะไรที่คงไม่ถูกใจใครหลายคน ไปจนอาจสะเทือนใจ.. เพราะวันนี้เป็นวันที่หลายคนจะแสดงความซาบซึ้ง แต่ในมุมหนึ่ง ซึ่งมีไม่น้อย คือคอยเก็บตัวเงียบไม่แสดงออกอะไร คล้ายสวนกระแส จนผิวเผินดูน่าตำหนิว่า “ไม่รักแม่หรืออย่างไร?” …และคงถูกมองด้วยสายตาที่เลวร้าย หากอีกฝ่ายกล้าตอบว่า “ไม่รัก..”
ปัจจุบันมีหลายส่วนที่เล็งเห็น และออกมาให้มุมมองอีกด้านในเชิงลบของ “กิจกรรมไหว้แม่” ที่หากยังเป็นเด็กน้อย เช่น วัยประถม ความรู้สึกก็ยากจะคาดเดา การพยายามให้มีน้ำตาแห่งความซาบซึ้งในวันงานนั้น อาจเขียนคำถามลงไปในหัวใจดวงน้อย ๆ ของเด็กหลายคนที่ไม่มีแม่มาให้ไหว้ ว่า.. “มันคือความรู้สึกแบบนั้นหรือ?”
ขี้เกียจอ่าน กดฟังแทนก็ได้นะ [Podcast]
คนที่ไม่มีหรือไม่ได้เติบโตมากับ พ่อ แม่ จะมีความ “ไม่เข้าใจ” อย่างจริงจังถึงความสัมพันธ์ ที่เขาว่ากันว่า “ขาดกันไม่ได้” ก็ในเมื่อเขากลายเป็นส่วนที่ถูก “ตัด” ออกไปก่อนแล้ว จะด้วยเหตุผลใดก็ตามของคนที่เรียกว่า พ่อ-แม่ ที่รวมแล้วมันคือภาวะถูกทอดทิ้ง
ที่เลวร้ายกว่าก็คล้ายข่าวที่เราเคยเห็นพาดหัว แม่ใจยักษ์ ทิ้งลูกไว้ข้างถังขยะ ตั้งแต่ยังแบเบาะ ฟังเหมือนจะโหดร้ายและเป็นเรื่องรุนแรง หากเพียงเอาความรู้สึกแบบคนนอกมาสัมผัสแบบผิวเผิน แต่หากลองตรองดู อนาคตของเด็กผู้นั้น ก็ใช่ว่าจะอยู่กับถังขยะไปจนโต ย่อมมีคนอุปการะเลี้ยงดูเติบโตไป อาจมีโอกาสมากมายในชีวิต ทว่าในหัวใจนั้น มันก็คงขาดไม่ต่างกับ แม่ “ที่มีเหตุผลดี ๆ ในการทิ้ง” แต่เรียกว่า “ฝาก” ไว้ให้กับใครบางคน แต่ถ้าร้ายกว่านั้นเด็กเสียชีวิตไป มันก็กลายเป็นฆาตกรรมที่ร้ายสุดจะบรรยาย ในคำว่า ตัดกันไม่ขาด..
เพราะเด็กที่ถูกทิ้งทั้งสองแบบนั้น มันก็ไม่มีความผูกพัน กับแม่อยู่ดี…
ความเป็นจริง หรือสิ่งที่เราเรียกว่าสัจธรรมนั้น จะมีบางประโยคที่ว่า “ไม่มีใครดีไปทั้งหมด” “คน ย่อมมีดี มีเลว” เหล่านี้คงไม่มีใครเถียง..
คนที่ได้ชื่อว่า แม่ ก็ไม่มีดีทั้งหมด เป็นเพียงคนเพศหญิงคนหนึ่ง ที่ย่อมมีดี และ เลว (แน่นอนคนเป็นพ่อก็เช่นกัน)
เด็กหลายคนมีแม่อยู่ รู้ว่าเป็นใคร แต่.. แม่บางคนก็บ้าผู้ชาย แม่บางคนก็ติดยา แม่บางคนก็ติดพนัน แม่บางคนก็เป็นคนขี้เกียจ และแม่หลายคน “เห็นแก่ตัว” แม่หลายคนเหล่านี้ นำพาชีวิตลูกให้แย่ ตกต่ำ และเต็มไปด้วยสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดี เด็กที่เป็นลูกคนเหล่านี้ ถ้าคิด และเลือกได้เขาคงอยากได้แม่ใหม่..
จนถึงตรงนี้จึงมีคำถามมีอยู่ว่า “เด็กเหล่านั้น” ควรรู้สึกอย่างไร ในวันแม่ วันที่ใคร ๆ โพสต์รักแม่ ไหว้แม่ กราบแม่ พาแม่เที่ยว, กิน มีของขวัญให้ ในยุคโซเชี่ยล ที่แม้ไม่มีใครบังคับให้กราบพร้อมกันที่โรงเรียน แต่สิ่งแวดล้อมก็อาจจะไม่ต่าง..
เชื่อหรือไม่ว่า.. เด็กเหล่านั้นที่โตแล้ว แม้จะไม่สามารถทำอะไรดี ๆ ในวันแม่ได้เหมือนคนทั่วไป แต่ลึก ๆ ในใจล้วนยังคงนึกถึงแม่ จากการสัมภาษณ์ พูดคุย หรือหากคุณไปถามคนใกล้ตัวที่ไม่มีแม่ หรือมีแม่ที่แย่ ถ้าเขายอมบอกจากก้นบึ้งของใจ เขาก็จะบอกว่า ยังพร้อม และอยากจะกราบแม่อยู่ เพียงแต่ดูมีบางอย่างจากแม่เท่านั้น ที่ขวางกั้นไว้ และทำได้เพียงแค่ดูคนอื่นทำ..
ประโยคที่บอกว่า “ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกนั้น มันก็ไม่ต่างกับ ไม่มีลูกคนไหนไม่รักแม่” คือไม่จริงเสมอไปในทั้งสองประโยค แต่เทียบกันดี ๆ บางทีประโยคที่ว่าไม่มีลูกคนไหนไม่รักแม่อาจเป็นจริงได้มากกว่า นั่นเพราะว่า “ลูกเลือกไม่ได้” ถ้าแม่ดี แม่ไม่ได้ทอดทิ้งยังไงเขาก็รัก ไม่นับรวมลูกสติไม่ดี เพียงแต่การที่ลูกไม่รักแม่ส่วนใหญ่นั่นเพียงเพราะมีแม่ที่ไม่ดี ซึ่งตรงนี้ “แม่เลือกได้”
วันแม่นี้ เป็นกำลังใจให้ลูกทุกคน ที่ไม่อาจแสดงความรักได้เหมือนใครหลายคน และเป็นวันที่ควรอยากเตือนสติให้คนที่มีลูก มีความเป็น แม่คน ไม่ใช่แค่ผู้หญิงเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง ซึ่งบังเอิญเป็นแม่คน
และวันแม่ วันนี้ บางคนอาจยังไม่เป็นแม่ แต่อาจเป็นในวันหนึ่ง ก็ขอให้วันนั้นเป็นวันที่คุณ ไม่ได้ทิ้งเด็กคนหนึ่งไป ไว้ข้างหลัง ให้เขานั่งมองลูกคนอื่นแสดงความรักต่อแม่เขา ที่แม้อยากทำแทบขาดใจ แต่ทำไม่ได้เหมือนคนอื่น.. เลย
ชีวิตมีสุขมีลูกเมื่อพร้อม
บทความฉบับปรับปรุง เผยแพร่ครั้งแรก Facebook Sirichaiwatt เมื่อ 12/08/2019
