คนที่ทำกิจการหรือธุรกิจ ตั้งแต่กางเต้นท์ขายหมูปิ้งยันเปิดโรงงาน ย่อมต้องทั้งลงทุน ลงแรง และมีเป้าหมายคือความรุ่งเรือง เติบโต แต่ถ้าผลลัพธ์มันไม่เป็นเช่นนั้น และกลายเป็นว่าวันนี้มันกำลังถดถอยล่ะ?…

ศีลเสมอกัน หรือ ศีลเสมอ ทานเสมอ ที่ไม่ได้ว่าด้วยเรื่องศาสนา บุญ บาป ประการใด แต่เป็นเรื่องราวของความรัก ชีวิตคู่ ที่ดูน่าจะมีเหตุมีผลว่า คู่ที่ดีทำไมต้องมี ศีลเสมอ ทานเสมอ

คงเป็นเรื่องที่ฮือฮา และน่าสนใจที่สุด ของวงการตลาดทุนกับการเข้าซื้อขายวันแรกของหุ้น OR แม้ใครได้หุ้นไปจะกำไรสวยงามแต่ทำไมผมจึงคิดว่าน่าเป็นห่วง…

ความ “ประมาท” คือการไม่ระวังตัว แต่หากระวังไปเสียหมดทุกเรื่อง อาจเรียกว่าเป็น “ประสาท” ได้ แล้วแค่ไหนควรพอดี? ทัศนคติต่อเรื่องนี้มีผลกับชีวิตเราพอสมควร คนที่ไม่ประมาท ชีวิตย่อมอยู่บนพื้นฐานความสุข แต่คนที่กำลังประสาท ก็ยากจะมีความสุข

ขอบคุณน้อยกว่า อภัยมากกว่า ชื่อเรื่องที่ฟังดูแปลก ๆ เรื่องนี้เกี่ยวกับชีวิตทั่วไปในแต่ละวันของเรา หากใจอยากมีความสุข ก็ต้องขอบคุณน้อยกว่า อภัยมากกว่า…

การเปรียบว่า “ชีวิตเหมือนการเดินทาง” เป็นอะไรที่เหมาะสมดี ซึ่งในคำว่า “การเดินทาง” นี้ ก็มีอีกหลากหลายแง่มุม จึงมักมี คติ คำคม หรือประโยคเปรียบเปรยต่าง ๆ ให้คิด ให้ทบทวน บทความสั้น เรื่องนี้ก็เช่นกัน

แง่คิดวันนี้อยู่ในหมวดบทความความรัก เกี่ยวกับประโยคหนึ่งที่คงเคยได้ยินกันมาบ้าง คือ “ความในอย่านำออก ความนอกอย่านำเข้า” แม้จะเป็นเรื่องที่น่าจะเข้าใจไม่ยาก แต่ในชีวิตจริง มีทั้งคนไม่เข้าใจ และเข้าใจแต่ทำไม่ได้ ทั้งที่มันอาจกลายเป็นการบ่อนทำลายชีวิตคู่ได้อย่างจริงจัง…

บทความสั้น ๆ ที่ว่าด้วยการสร้างเป้าหมายชีวิตอีกแล้ว ในแง่มุมหนึ่ง แง่คิดหนึ่ง ที่อาจทำให้เราทบทวนอะไรใหม่ ๆ คิดเป้าหมายไห้ชีวิตได้จริงจังก็เป็นไปได้ด้วย Bucket list

บทความพิเศษตอนนี้ ขอนำเสนอ 10 อันดับบทความดี ๆ ที่มีผู้ชมเข้ามาเปิดอ่านมากที่สุดประจำปี 2563 จากข้อมูลสถิติบนเว็บไซต์นี้นี่เอง

เมื่อไหร่จะมีโอกาสเหมือนคนอื่น? ทำไมโอกาสคนเราไม่เท่ากัน? โอกาสสร้างได้จริงไหม? หลากคำถามคาใจเรื่องโอกาสที่ยากจะตอบ แต่อ่านบทความนี้บางทีอาจมีโอกาส…

“ทำงานดี”คืออะไร? “ดีแค่ไหน?” หรือ ดีตรงไหน เพื่อให้ยุติธรรมจึงต้องนำตัวชี้วัดเข้ามา.. แต่เคยได้ยินไหมว่า Goodhart’s Law (กู๊ดฮาร์ต ลอว์) เมื่อเป้าหมายนั้นมันทำทำลายตัวเอง..

ไม่มีใครชอบมีปัญหา แต่เราก็มีปัญหากันบ่อย ๆ ซึ่ง ในเมื่อไม่มีใครหนีปัญหาได้พ้น ดีที่สุดคือการ “ไม่สร้างปัญหา” หรือไม่ทำอะไรให้เกิดปัญหาจะได้ไม่ต้องหนี แต่ว่า มันทำได้จริงหรือ?

“ทำวันนี้ให้ดีที่สุด” ถ้านี่เป็น คำคม คำขวัญ หรือคติประจำใจ ที่คุณเองก็ชื่นชอบและยึดถือ… คำถามคือแล้วผลลัพธ์วันนี้มันดีที่สุดแล้วหรือยัง? ทบทวนกันกับบทความดี ๆ สั้น ๆ เรื่องนี้

ไม่ว่าจะพูดให้ดูดีอย่างไรก็คงไม่มีใคร อยากจะนับ 1 ใหม่ บ่อย ๆ แต่ชีวิตหรือความสัมพันธ์คนเรานั้น มีอะไรที่เราจะมั่นใจว่ามันจะมั่นคง ขนาดไม่พึ่งพาใครธรรมชาติยังเล่นตลกได้เลย…

คุณอาจรู้ว่ารักใครคนหนึ่งเพราะอะไร แต่คุณแน่ใจไหมว่าเขารักคุณนั้นเพราะอะไร บางทีเขาแค่รัก… ที่มีใครมารัก ก็เป็นได้… อีกบทความความรักดี ๆ วันนี้

เคยพูดและเขียนไว้อยู่ว่า โลกสังคมออนไลน์ ประกอบกับ Gen (เจนเนอร์เรชั่น) ในปัจจุบันผลักดันให้คนพร้อมจะมีตัวตน ส่งผลไปเรื่องการอวด และการเงินของคนในปัจจุบันได้ไม่ยากเลยทั้งเรื่อง รายรับ และ รายจ่าย

หลายเรื่องในสังคมและชีวิตเราควรมีสิทธิ์ที่จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องต่าง ๆ มากมาย แต่พอเราคิดแล้วเราก็เลือก “ไม่พูดดีกว่า” รวมถึงรู้ว่า “มันพูดไม่ได้” ทำไปกันนะจึงเป็นเช่นนี้?

คุณเคยประสบปัญหานี้หรือเปล่า? ใครคนหนึ่ง ที่อยากเอาใจเขา หรือรู้ว่าเขาก็อยากให้เอาใจ แต่ซื้ออะไรให้ ทำอะไรให้ ก็ไม่ค่อยจะถูกใจเขาสักที.. พอเราเฉย ๆ ไม่กล้าเอาใจ ก็กลายเป็นว่า เรานี่ ไม่ใส่ใจ!! พูดง่าย ๆ คือ รู้สึกว่าเขา เอาใจยากจัง.. ผมมีมุมมองหนึ่งมานำเสนอ เผื่อว่าน่าจะเป็นประโยชน์นำไปปรับใช้กับ คุณหญิง หรือ คุณชาย เอาใจยากของคุณ

ผมชอบต้นไม้ ด้วยความชอบก็พยายามหามาปลูก แต่ต้นไม้ก็ไม่ค่อยจะรอด สรุปสาเหตุเอาได้ว่าเป็นที่เราเองไม่ค่อยใส่ใจ วันเวลาผ่านไป ก็ได้พบว่าอาจไม่ใช่แค่ความใส่ใจ..

ถ้าเราทำกิจการ, บริษัท, ธุรกิจ, หรือร้านค้า โดยไม่มี Facebook ได้ไหม? คำตอบในปี พ.ศ. 2563 นี้เห็นที่จะไม่ได้ แม้จะจำเป็นที่สุดต่อธุรกิจหรือไม่ แต่ส่วนใหญ่ก็คิดในทำนองว่า “มี ดีกว่า ไม่มี” แต่ถ้าเราไม่มี Facebook ขึ้นมาจริง ๆ ล่ะ?…

คงสงสัย และแปลกใจไม่น้อยกับชื่อเรื่องที่บอกว่า “ไม่เจริญ เพราะมีแฟน?” บทความนี้ ไม่ได้พูดถึงคนทั่วไปและเป็นอีกเพียงการตั้งข้อสังเกตหนึ่ง สะท้อนจากแง่มุมหนึ่งของชีวิตคนบางคนเท่านั้น ซึ่งอาจไม่ใช่คุณ แต่เชื่อว่ารอบตัวคุณอาจจะมี..

“ความผิดหวังเป็นสิ่งที่ต้องเจอ” จะผิดหวังมากหรือน้อยนั้นคงไม่เท่ากันและวัดแทนกันไม่ได้ เพราะความผิดหวังในเรื่องหนึ่งของคนหนึ่งอาจสำคัญมาก แต่อาจเล็กน้อยสำหรับอีกคน ที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับความผิดหวัง คือ เรารับมือมันอย่างไร หรือรับมันได้หรือเปล่า?

หนึ่งวิธีที่จะมีเป้าหมายใช้ชีวิต เพื่อการพัฒนาตนเองกันต่อ ๆ ไป สำหรับคนมีเป้าหมาย หรือมีวิธีค้นหาเป้าหมายแล้ว บทความนี้คงไม่มีประโยชน์ใด แต่ถ้ายังไม่มีเป้าหมายเลย อาจได้อะไรดี ๆ จากเรื่องนี้ก็ได้

เป็นไปได้จากรุ่นปู่ ย่า ตา ยาย ตกทอดมายังพ่อแม่ สู่ลูก และอาจไปสู่รุ่นหลาน เป็นงูกินหางกันไป แต่จะเป็นเพราะอะไร ลองอ่านแล้วนำไปสะท้อนในสังคมเราดู