บทความสั้น ๆ เรื่องนี้ได้มาจากประสบการณ์วิทยากรในมุมหนึ่ง กล่าวโดยย่อ คือ ปัญหาของพนักงานระดับปฏิบัติการหลายคน ที่มีเงินเดือนอัตราทั่วไป ว่ากันตามจริงรายได้กับค่าครองชีพส่วนใหญ่จะ “ปริ่มน้ำ” กล่าวคือ ประมาทก็จม ประคองก็ลอย แข็งแรงดี มีวินัยก็รอด
หากประเมินจริงจัง ส่วนใหญ่เงินเดือนก็พอใช้กันอยู่.. “แบบลำพัง” ถ้าจะยั่งยืนก็ต้อง “ค่อย ๆ” สร้างตัว สร้างทรัพย์สิน ผมเชื่อว่าเราส่วนใหญ่ทราบดีว่า ปัญหาเกิดจาก ประมาท กับอาจมีอุบัติเหตุทางการเงินบางประการ ที่รวมถึงถูกหลอก ถูกโกง จะสมควรหรือไม่ จะผิดที่ใครในที่นี้ไม่กล่าวถึง
ประเด็นที่เห็นชัดเจนคือ ฐานะการเงินคนกลุ่มนี้ ไม่ได้เหลือเฟือ ไม่มีมากพอให้ประมาท หรือรองรับการผิดพลาดทางการเงินใด ๆ เช่นว่า เพื่อนโกงแชร์, รถหาย (ต้องผ่อนกุญแจ), อุบัติเหตุ, คนใกล้ตัวสร้างปัญหา, ป่วยหนัก, มีคดี เหล่านี้ย่อมทำให้มีปัญหาและผลกระทบได้รุนแรง ขึ้นอยู่กับว่ามีตัวเลือกการจัดการได้ดีพอหรือไม่
…และบางทีมันประกอบกับการที่เขามี “ครอบครัว”
ชีวิตคู่คือ 2 คน ถ้าฐานะการเงินเหมือนกัน ช่วยกันจัดการดี ๆ มันมีผลประโยชน์ร่วมมีต้นทุนร่วม และพอเพียงต่อการมีทายาทเติมเต็มชีวิต แต่ในยุคสมัยเปลี่ยนไป ทายาท หรือการมีลูกเป็นรายจ่ายที่มากกว่าแต่ก่อน แต่การมีลูกก็ทำให้หลายคน อดทน ขยัน ดิ้นรนมากว่าเดิม เป็นข้อดีด้วยเหมือนกัน..
แต่ทั้งสิ้นจะใช้ชีวิตแบบ โสด มีคู่ หรือ “สร้างครอบครัวใหม่” คนกลุ่มใหญ่ในสังคมก็อยู่ในฐานะ ปริ่มน้ำ จนถึงเริ่มพ้นน้ำ ที่พยายามสร้างอะไร ๆ ให้ชีวิตตนเอง
ทว่าวันหนึ่งครอบครัวเดิมในที่นี้คือ ผู้เป็นพ่อแม่ของเขา อาจเคยเป็นผู้ส่งเสีย สนับสนุน หรือหาเลี้ยงตัวเองได้ โดยอย่างยิ่งถ้าเป็นในแบบปริ่มน้ำมาเหมือนกัน ย่อมมีวันโรยลา เกษียณ เสียงาน เสียรายได้ และอาจมีรายจ่ายมากขึ้นจะความโรยลานั้น ภาระย่อมตกสู่ลูก ที่ก็ยังแค่ประคองตนให้พ้นน้ำมาตลอด มันจึงเป็น “หน้าที่” ที่ต้องรับมาให้นำพาทั้งหมดไปตลอด รอดฝั่ง ไหว ไม่ ไหว ก็ว่ากันไปตามเรื่อง
ที่มากกว่านั้น ผู้เป็นพ่อแม่ ที่กำลังถอยหลังนี้ อาจเพราะด้วยต้องมี พ่อแม่ตัวเอง กล่าวคือ ปู่ ย่า ตา ยาย ที่ให้เขาต้องดูแลมาจึงยากจะสร้างฐานะให้ตัวเอง “ลำพัง” ในบั้นปลาย แล้วตัวเองก็กลายมาสร้างปัญหาให้ลูกตนอีกทอดในวันนี้
และเมื่อลูกที่ปริ่มน้ำวันนี้ต้องมีหน้าที่ดูแล พ่อแม่ จนไม่มีโอกาสสร้างความมั่นคงบั้นปลายให้ตัวเองได้เช่นกัน มันก็จะตกสู่รุ่นหลานต่อไป..
แม้ไม่ใช่ทุกคนที่มีปัญหาคล้ายนี้ แต่มีมากในสังคมไทย ป่วยการที่จะตำหนิหรือกล่าวโทษในเรื่องใด เรื่องนี้เพียงเขียนในมุม เตือนสติ คนที่เป็น หรือกำลังจะเป็น พ่อ แม่ จะมีหน้าที่วันนี้อย่างไร อยากให้ตรองเรื่องมุมนี้ดูไว้ เพราะใคร ๆ ก็คงรักลูก และหลาน ดังนั้นอย่างสร้างภาระเป็นงูกินหางไว้ให้ลูกเรา
บทความฉบับปรับปรุง เผยแพร่ครั้งแรก Facebook Sirichaiwatt เมื่อ 20/07/2020
