คอลัมน์การตลาด MarkeThinks 11 : การตลาดขนมถ้วย
พิมพ์ครั้งแรก : นิตยสาร Foodbook ฉบับที่ 12
หลังจากผ่านเรื่องหนักๆ อย่างแผนการตลาด ที่พยายามเขียนแบบเข้าใจง่าย หวังพอนำไปปรับใช้กันได้บ้างไปหลายตอนแล้ว หากใครสนใจจริงจัง สงสัยเพิ่มเติมก็สามารถถามกันเข้ามาได้ ด้วยความยินดี ในเล่มนี้ก็จะมาว่ากันเรื่องกลยุทธ์การตลาด เบาๆ กันนิดหนึ่ง ที่บังเอิญไปทานก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาที่ตลาดไดโนเสาร์ หัวหินเรานี่เอง แม้ว่าก๋วยเตี๋ยวเขาจะอร่อยมีชื่ออยู่พอสมควรดีอยู่แล้ว ทว่าสิ่งที่ผมติดใจจากที่เคยมากินคือ ขนมถ้วย..
ด้วยเพราะส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบทานขนมหวาน หรือของหวานๆ นัก ขนมถ้วยของที่นี่จึงมีรสชาติที่ผมพึงพอใจ นี่มันเกี่ยวกับการตลาดอย่างไร?
เราคงพอได้พบเห็นขนมถ้วย ที่มีร้านอาหารหลายร้านได้นำมาวางไว้ “โดยไม่มีใครสั่ง” เพราะมันตั้งอยู่ก่อนแล้ว เมื่อลูกค้าหลายๆ คน(รวมทั้งผม) ได้พบเห็นมีไม่น้อยเลยที่เปิดทานต่อหลังจากอาหารหลักที่ตั้งใจไปกิน นี่หมายความว่า “ผมซื้อขนมถ้วย ด้วยความไม่ตั้งใจ!”
ซึ่งจะตั้งใจหรือไม่ ไม่สำคัญ ร้านค้าก็ได้เงินจากผมไปแล้ว ในเรื่องนี้ทางการตลาดเราอาจเรียกได้ว่า ขนมถ้วยเป็น Unsought Product หรือสินค้าที่ลูกค้าไม่ได้คิดจะซื้อ ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อ แต่สามารถเกิดการกระตุ้นซื้อได้เมื่อเห็น กลยุทธ์การตลาดลักษณะนี้เราจะเห็นได้บ่อยกับ ซุปเปอร์มาร์เก็ต ไฮเปอร์มาร์ท จนถึงมินิมาร์ท ที่ใช้กลยุทธ์การจัดวางสินค้าแบบแยบยลมากมาย การวาง Unsought Product ไว้ทางออกให้เห็นระหว่างรอชำระเงิน ก็เป็นกลยุทธ์หนึ่ง ไม่ต่างจากการวาง ขนมถ้วยไว้บนโต๊ะในร้านอาหาร
โอ้ ขนมถ้วยเป็นการตลาดได้ด้วย นี่คือสิ่งหนึ่งที่ผมเคยบอกว่า การตลาดนอกตำรายังไม่เคยเห็นเว้นแต่คนไม่เคยรู้ตำรามากนักหรือลักจำเอาไปใช้ผิดๆ แต่พลิกตำรามาใช้ให้เก่งๆ นี่หายาก ยิ่งนำมาใช้ได้จริงอย่างเข้าใจ มันจะยิ่งได้ผล ลองคิดดูสิครับในภาวะลูกค้าฝืด แต่พอมีอยู่บ้าง หรือลูกค้าดีก็ตามแต่ อะไรเป็น “ขนมถ้วย” ของกิจการคุณได้บ้าง สินค้าอะไรขายได้ ก็กำไรทั้งนั้นล่ะครับ คุณว่าไหม?
