พิมพ์ครั้งแรก : นิตยสาร Foodbook ฉบับที่ 20
ฉบับนี้ขอพูดถึงสิงคโปร์ต่อจากตอนที่แล้วสักอีกมุมหนึ่ง โดยอาจไม่ได้บทความเกี่ยวกับการตลาดโดยตรง แต่ก็มีแง่คิดในเชิงธุรกิจไม่มากก็น้อย ซึ่งเชื่อว่าหลายๆ คนทราบดีที่ประเทศนี้จริงๆ แล้วเป็นเพียงเกาะ และไม่ได้มีวัตถุดิบอะไรมากมายในประเทศตัวเอง แต่กลับกลายเป็นประเทศเศรษฐกิจอันดับต้นๆ ของโลก และประชากรมีรายได้ต่อหัวเฉลี่ย (GDP) มากกว่าไทยประมาณ 10 เท่าตัว ที่หลายคนทราบดี
คำถามคือในเมื่อเป็นแค่เกาะ ทำไมถึงได้ร่ำรวย เอาวัตถุดิบ (Resource) จากไหน? คำตอบคือ ไม่จำเป็นเสมอไปว่าประเทศจะต้องมีทรัพยากรมากมายอะไร แต่ด้วยความเป็นเมืองท่าที่สำคัญ นั่นทำให้เศรษฐกิจในประเทศดี.. แค่นั้นหรือ?
แน่นอนว่ามันย่อมีส่วนและมีผลต่อการลงทุนภายในประเทศ ทว่า หากไม่มีการต่อยอดแนวคิดทางธุรกิจแล้วประเทศสิงคโปร์ก็เป็นแค่ทางผ่านได้ จริงหรือไม่? ในด้านหนึ่งที่อาจเคยทราบคือ เขามีกองทุนฯ ที่ไปลงทุนในที่อื่นๆ มากมายไม้เว้นแม้ประเทศไทย ในเมื่อตัวเองไม่มีก็ไปลงทุนกับสิ่งที่คนอื่นมือ โดยการลงทุนนั้นย่อมต้องผ่านกระบวนการ “คิด วิเคราะห์” มาก่อนอย่างดี นี่ก็มุมหนึ่ง
ในสิ่งที่เห็นได้ชัดกว่า คือ สิงคโปร์ก็เป็นประเทศท่องเที่ยวหนึ่ง ที่จริงๆ แล้วไม่มีอะไรให้น่าท่องเที่ยว น้ำตก หาดทราย ธรรมชาติ ล้วนไม่มี แต่น้ำตก และสวนธรรมชาติ (ใน Garden bay) กลับน่าตื่นตาตื่นใจ ทั้งสถานที่อีกหลากหลายที่ล้วน “ถูกสร้างขึ้น” และอย่าลืมว่ามันเริ่มมาจาก “สิ่งที่ไม่มี”
ในเมื่อไม่มีที่ท่องเที่ยวก็ไม่ควรเน้นเรื่องเที่ยวใช้ไม่ได้กับประเทศนี้ ในเมื่อไม่มีเราก็ต้องสร้างขึ้น แล้วในธุรกิจ สินค้า หรือบริการของเราล่ะ มีจุดเด่น, ความแตกต่าง หรือมีอะไรที่เหนือกว่าคู่แข่ง? เราเคยไหมที่อ้างว่าเพราะเราไม่มีสิ่งนั้น ขาดสิ่งนี้ เลยไม่มีอะไรไปสู้ใครเขา..
อาจจะมีข้อแย้งว่า สิงคโปร์มีเงิน มีทุน มันก็ไม่ใช่ตัวแปรเสมอไป “ต้นทุนความคิด” ต่างหากที่สำคัญกว่า บางคนรู้จักคำว่า Resource Creative เพราะแม้มีเงิน เมื่อทำอะไรลงไปย่อมเรียกว่าลงทุน การใช้เพียงเงินใช่ว่าจะสำเร็จ ในทางตรงกันข้าม การมีความคิดสร้างสรรค์อาจไม่ต้องใช้เงินก็สำเร็จได้
แบรนด์เสื้อผ้าแบรนด์ใหญ่ อาจได้ส่วนครองตลาด แต่บนคำว่า Tailor Made หรือร้านตัดเสื้อผ้าก็ยากที่จะขาดจากโลกนี้ไป และกลายเป็นใหญ่ขึ้นได้ด้วยซ้ำ เพราะสิ่งที่เขามีนั้น มันคือความสร้างสรรค์เฉพาะตัว ซึ่งเป็นสิ่งที่มี ในสิ่งที่คนอื่นไม่มี แต่บางทีเรากลับคิดเอาเองว่า เราไม่เคยมี..
