ข้อจำกัด มีไว้ขจัดพวกขี้แพ้
“ข้อจำกัด มีไว้ขจัดพวกขี้แพ้” คุณมีความรู้สึกต่อประโยคนี้อย่างไร ส่วนหนึ่งอาจขึ้นอยู่กับว่า “เรายอมรับหรือเปล่า ว่าเรามันขี้แพ้” ไม่แน่ว่าบางทีเรื่องนี้ อาจมีเรื่องที่เราต้องคิดใหม่ในการทำอะไรสักอย่างหนึ่ง…
กลุ่มรวมบทความดีๆ เกี่ยวกับ ทัศนคติ การพัฒนาคนเอง ที่ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญของคน เพราะไม่ว่าจะเป็นปัญหา หรือความสำเร็จ ผมเชื่อว่าย่อมมีที่มาจาก ทัศนคติ ก่อนว่า เป็นเช่นไร กลุ่มบทความนี้จึงว่าด้วยการปรับ เปลี่ยน หรือแบ่งปันมุมมองเชิงทัศนคติต่อสิ่งต่างๆ
“ข้อจำกัด มีไว้ขจัดพวกขี้แพ้” คุณมีความรู้สึกต่อประโยคนี้อย่างไร ส่วนหนึ่งอาจขึ้นอยู่กับว่า “เรายอมรับหรือเปล่า ว่าเรามันขี้แพ้” ไม่แน่ว่าบางทีเรื่องนี้ อาจมีเรื่องที่เราต้องคิดใหม่ในการทำอะไรสักอย่างหนึ่ง…
Know how ไม่เท่า Know who หรือ “รู้อะไรไม่สู้ รู้จักใคร” เรื่องนี้จริงไหมในสังคมเรา มองมุมหนึ่งอาจไม่ดี มองมุมดี ๆ ก็อาจมีอยู่ พิจาณาดูกัน…
ความเงียบ อาจถูกตีความเบื้องต้นว่าคือความสงบ ไม่เคลื่อนไหว ไร้พลัง กระทั่งภาวะจำยอม ที่จริง มันมีบางสิ่งที่เป็น พลังเงียบ อันมีประโยชน์หากเรานำมาใช้เป็น
ความ “ประมาท” คือการไม่ระวังตัว แต่หากระวังไปเสียหมดทุกเรื่อง อาจเรียกว่าเป็น “ประสาท” ได้ แล้วแค่ไหนควรพอดี? ทัศนคติต่อเรื่องนี้มีผลกับชีวิตเราพอสมควร คนที่ไม่ประมาท ชีวิตย่อมอยู่บนพื้นฐานความสุข แต่คนที่กำลังประสาท ก็ยากจะมีความสุข
ขอบคุณน้อยกว่า อภัยมากกว่า ชื่อเรื่องที่ฟังดูแปลก ๆ เรื่องนี้เกี่ยวกับชีวิตทั่วไปในแต่ละวันของเรา หากใจอยากมีความสุข ก็ต้องขอบคุณน้อยกว่า อภัยมากกว่า…
การเปรียบว่า “ชีวิตเหมือนการเดินทาง” เป็นอะไรที่เหมาะสมดี ซึ่งในคำว่า “การเดินทาง” นี้ ก็มีอีกหลากหลายแง่มุม จึงมักมี คติ คำคม หรือประโยคเปรียบเปรยต่าง ๆ ให้คิด ให้ทบทวน บทความสั้น เรื่องนี้ก็เช่นกัน
หลายเรื่องในสังคมและชีวิตเราควรมีสิทธิ์ที่จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องต่าง ๆ มากมาย แต่พอเราคิดแล้วเราก็เลือก “ไม่พูดดีกว่า” รวมถึงรู้ว่า “มันพูดไม่ได้” ทำไปกันนะจึงเป็นเช่นนี้?
คุณเคยประสบปัญหานี้หรือเปล่า? ใครคนหนึ่ง ที่อยากเอาใจเขา หรือรู้ว่าเขาก็อยากให้เอาใจ แต่ซื้ออะไรให้ ทำอะไรให้ ก็ไม่ค่อยจะถูกใจเขาสักที.. พอเราเฉย ๆ ไม่กล้าเอาใจ ก็กลายเป็นว่า เรานี่ ไม่ใส่ใจ!! พูดง่าย ๆ คือ รู้สึกว่าเขา เอาใจยากจัง.. ผมมีมุมมองหนึ่งมานำเสนอ เผื่อว่าน่าจะเป็นประโยชน์นำไปปรับใช้กับ คุณหญิง หรือ คุณชาย เอาใจยากของคุณ
เราอาจเคยได้ยินประโยคว่า การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่มีใครหนีพ้น ก็ใช่ แต่ทำไมจึงไม่ควรปล่อยให้เป็นธรรมดา ก็เพราะว่าเมื่อเกิดจริง ๆ มันไม่เคยธรรมดาเลย..
ตอนสุดท้ายของบทความการเงิน ชุดนี้ ที่เขียนมาให้ตระหนักอีกมุมบนคำถามที่ว่า “มีเงิน” ของคุณคืออะไร หรือบางทีแบบไหนที่เรียกว่ามีเงิน รวมถึงคำว่า “รายเหลือ” มันคืออะไร?
ธรรมชาติของหลายคน รวมถึงผม เวลาที่เราเห็นอะไรไม่ถูกต้อง ผิดที่ผิดทาง เราย่อมไม่สบายใจ อยากให้ความเห็น บอก สอน แนะนำ แม้จะด้วยเจตนาดีเพียงใด แต่ผลลัพธ์มันมักไม่ตรงเจตนา ทำไมกันนะ..
บทความแง่คิดมุมมองด้านการเงิน ตอนที่ 2 คิดเล่น ๆ เรื่องการเงินกันดู มีมุมไหน ไม่เคยมอง ไม่เคยคิด ไม่เคยรู้จัก อาจได้มุมใหม่ ๆ ให้เลิกคิดเล่น ๆ ก็ได้ครับ
บทความดี ๆ ด้านการเงิน ที่มี 3 ตอน โดยไม่ได้เป็นบทความเกี่ยวกับการบริหารการเงินแต่เป็น ทัศนคติที่มีต่อเงิน ที่ควรมองหลาย ๆ มุม และควรจะอ่านก่อนคิดจัดการการเงินด้วยซ้ำไป บางทีอาจมีแรงบันดาลใจมากขึ้น
เราอาจเคยได้ยินแต่คนพูดว่า อย่าแก้ปัญหาแบบเด็กๆ ซึ่งมักหมายถึงการแก้ปัญหาแบบที่คิดง่ายไป คิดน้อยไป หรือไม่ค่อยจะเข้าท่าในเชิงเหตุผล จึงกล่าวกันไว้เช่นนั้น นี่คงเป็นเป็นอีกบทความดี ๆ ที่จะลองชวนมาลองเปลี่ยนทัศนคติ กันดู
ไลฟ์โค้ช (Life coach) คืออะไร น่าจะมีที่มาอย่างไร ควรเป็นใคร และที่ดี ๆ มีไหม ที่สุดแล้ว เราจำเป็นต้องมีไลฟ์โค้ชหรือไม่ บทความนี้ จะมานำเสนอเนื้อหาเพื่อแบ่งประสบการณ์ด้านนี้ ให้นำไปพิจารณากันดู
อารมณ์กับเหตุผล ส่วนใหญ่คุณเลือกใช้อะไรในชีวิต และการทำงาน อารมณ์ในที่นี้หมายถึง ความรู้สึก ความพึงพอใจ และเหตุผลที่บางทีก็ไม่แน่ใจนะว่าเป็นเหตุผลจริง ๆ หรือเปล่า เราจึงมักใช้กันผิด!?
บทความนี้จะพูดถึงเหตุผลที่ทำอะไรไม่สำเร็จ แน่นอนมันมีหลายปัจจัย หลายเหตุผล แต่ในที่นี้จะกล่าวถึงเหตุผลหนึ่ง ซึ่งอาจเป็นเหตุผลของคุณก็ได้นะ ที่ทำให้ไม่สำเร็จ
คงเคยได้ยินประโยคที่ว่า ปัญหาของเรา เราก็ต้องแก้เอง หรือ “ปัญหาของใคร คนนั้นก็ควรแก้เอง” ประโยคนี้ อาจเป็นจริงในบริบทหนึ่ง ซึ่งอาจเกิดจากผู้พูดที่ไม่ต้องการให้ความช่วยเหลือ ไม่อยากช่วยเหลือ อาจเพราะดูว่า ไม่น่าช่วยเหลือ ช่วยมามาก หรือเหตุผลใดก็ตาม จึงมีคำพูดออกมาในทำนองนี้
บทความที่อ่านยากสักหน่อย แง่คิดเรื่องที่สะท้อนว่า ในหลาย ๆ เรื่องหากเกี่ยวกับเรานั้น เราล้วนต้องรับผิดชอบทั้งสิ้น
อย่าเก่งเรื่องชาวบ้าน ในที่นี้ คือชาวบ้านมีอะไร ช่วยเขาได้หมด เป็นคนดีเหลือเกิน แต่แน่เหรอว่าเป็นคนดีอยู่?
เราหลายคนคงมีความคิด ทัศนคติที่ว่า การทำอะไรสักอย่าง ย่อมดีกว่าไม่ทำซักที แน่นอนว่ามันถูกต้อง แต่ทำ ๆ ไป แล้วได้อะไรจริงหรือเปล่า อันนี้ลองตรองดู
ทัศนคติแบบหนึ่ง ย่อมนำพาเราไปสู่สิ่งหนึ่ง.. ทำไมเราจึงอยากอ่านบทความดี ๆ เรื่องราว ดี ๆ ? ถ้าเดาไม่ผิด ก็คงเพราะอยากได้สาระ แล้วเราหาอะไรจากความสั้น?
ผมไม่แน่ใจว่าประโยคที่บอกว่า “ขึ้นอย่าหลง ลงอย่าท้อ” มีต้นตอหรือที่มาจากไหนแต่ผมพูดติดปากมาหลายปีแล้ว ด้วยความชอบประโยคนี้มากพอสมควร เหตุเพราะว่าเมื่อชีวิตคุณประสบสถานะที่คล้ายกันนี้ คุณจะเข้าใจดีเลยว่าประโยคนี้เป็นความจริงอย่างไร และมันเตือนตัวเองได้เสมอ
เราทุกคนล้วนมีภาระ และภารกิจ แต่สิ่งไหนมันพัฒนาตัวเรา หรือพัฒนาตนเอง และเรามักมองว่า ภาระคือสิ่งจำเป็นมากกว่า ภารกิจ..
ก่อนจะเปิดอ่าน ผมมีคำถามที่คงจะต้องให้คุณตอบในใจ ว่ากำลังคิดอะไรกับ บทความ 18+ นี้อยู่?.. คุณอาจคิดถูกแล้วก็ได้ เพราะผมก็ไม่อยากจะจินตนากรเอาเองว่า คุณได้คิดถึงอะไร
ความสุขของคุณทุกวันนี้คืออะไร คุณหาความสุขกับอะไรมากที่สุด ถ้าต้องทิ้ง ละเลิกมันไปล่ะ?
“ถ้า” ไม่แบบนี้ ถ้าไม่แบบนั้น รวม ๆ แล้ว ถ้าไม่ได้ทำอะไรเลย จะมีอะไรก้าวหน้า หรือพัฒนาตนเองไหม นี่แหละ “ถ้า ที่ไม่เข้าท่า” ลองเปลี่ยนวิธีคิดกันดู
การเปลี่ยนแปลง กับการเปลี่ยนไป ดูคล้ายแต่ไม่เหมือนกัน เพราะบางคนไม่ยอมเปลี่ยนแปลงจนต้องเปลี่ยนไป บางคนคิดว่าเปลี่ยนไปคือการเปลี่ยนแปลง และผลลัพธ์ของการเปลี่ยนแปลงกับเปลี่ยนไปมันมักไม่เหมือนกัน #ข้อคิด #ทัศนคติ
ทุกคนมีความอยาก ความต้องการสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่เหตุใดจึงไม่ได้ตามปรารถนา หรือเพราะว่า อยากผิด?