Sirichaiwatt

บทความที่อ่านยากสักหน่อย แง่คิดเรื่องที่สะท้อนว่า ในหลาย ๆ เรื่องหากเกี่ยวกับเรานั้น เราล้วนต้องรับผิดชอบทั้งสิ้น

ถ้าวันนี้บอกว่า มีเวลาให้หนึ่งเดือน เพื่อทำอะไรบางอย่าง ที่ไม่ใช่กิจวัตรประจำวัน คุณว่า.. เวลาหนึ่งเดือนนั้น ทำอะไรได้บ้าง?

มันคงเข้าใจยากหากบอกว่า “ลำบาก” เป็นเรื่องจำเป็น คนเราล้วนต้องอยากสบาย และไม่มีใครอยากลำบากเป็นแน่แท้ แต่ในอีกด้านเชื่อว่าทุกท่านคงรู้ว่า มันก็ต้องมีลำบากกันบ้างทุกคน จะมากน้อยอาจต่างกันไป ทว่าความลำบากนี่มันเป็นช่วงเวลาที่เราเลือกได้ด้วยหรือ?

อย่าเก่งเรื่องชาวบ้าน ในที่นี้ คือชาวบ้านมีอะไร ช่วยเขาได้หมด เป็นคนดีเหลือเกิน แต่แน่เหรอว่าเป็นคนดีอยู่?

ถ้าหากบอกว่า “แค่ทำอะไรด้วยใจ” ใช่ว่าจะดี จะสำเร็จ หลายคนอาจคิดทันทีว่า ต้องใช้สมองด้วย อันที่จริงก็ถูก แต่ในบทความนี้ไม่ใช่ในมุมความหมายนั้น..

เราหลายคนคงมีความคิด ทัศนคติที่ว่า การทำอะไรสักอย่าง ย่อมดีกว่าไม่ทำซักที แน่นอนว่ามันถูกต้อง แต่ทำ ๆ ไป แล้วได้อะไรจริงหรือเปล่า อันนี้ลองตรองดู

มีกลยุทธ์ธุรกิจหนึ่งที่เข้าใจได้ไม่ยาก แต่การทำนั้น ไม่ง่ายเลย แต่ถ้าทำได้นั้น สำเร็จแน่นอน – Podcast

ทัศนคติแบบหนึ่ง ย่อมนำพาเราไปสู่สิ่งหนึ่ง.. ทำไมเราจึงอยากอ่านบทความดี ๆ เรื่องราว ดี ๆ ? ถ้าเดาไม่ผิด ก็คงเพราะอยากได้สาระ แล้วเราหาอะไรจากความสั้น?

ถ้าท่านคิดว่าทำธุรกิจแล้วจะไม่มีปัญหานี้ คงเป็นไปไม่ได้ ในเรื่องของ คน ปัญหาคนนี้มีอะไรบ้าง แนวทางแก้ไขอย่างไร ลองดูไว้ไม่เสียหาย

ก่อนจะเปิดอ่าน ผมมีคำถามที่คงจะต้องให้คุณตอบในใจ ว่ากำลังคิดอะไรกับ บทความ 18+ นี้อยู่?.. คุณอาจคิดถูกแล้วก็ได้ เพราะผมก็ไม่อยากจะจินตนากรเอาเองว่า คุณได้คิดถึงอะไร

ความสุขของคุณทุกวันนี้คืออะไร คุณหาความสุขกับอะไรมากที่สุด ถ้าต้องทิ้ง ละเลิกมันไปล่ะ?

เมื่อไม่นานที่ผ่านมา ท่านอาจเคยได้ยินวาทกรรมที่พูดว่า “คิดจะเป็นฟูจิ อย่าสนใจซูชิริมทาง” อาจมีว่าไม่ใช่ริมทางแต่เป็น “ข้างทาง” หรือ “5 บาท” ก็ตาม แต่วันนี้ผมขออนุญาตินำเสนอในมุมกลับว่า “เป็นซูชิริมทางก็ไม่ต้องตามอย่างฟูจิ” เหมือนกัน แน่นอนว่าวันนี้เป็นกรณีของกิจการหนึ่ง ซึ่งขอยังไม่บอกว่า กิจการอะไร ไปฟังเรื่องราวกันดีกว่า