กลุ่มรวม บทความดีๆ บทความน่าอ่าน บทความเกี่ยวกับทัศนคติ การปรับทัศนคติ มุมมอง ต่อสิ่งรอบตัว การดำเนินชีวิต ข้อคิด จิตวิทยา การแก้ปัญหาชีวิต สังคม ปัญหาในที่ทำงาน และ บทความเกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง เป็นบทความที่เขียนจากประสบการณ์บ้าง วิชาการบ้าง มุ่งเน้นก่อเกิดประโยชน์ สาระดีๆ แก่ผู้อ่าน โดย อ.ดา (Sirichaiwatt) นักเขียน คอลัมนิสต์ ที่ปรึกษาการตลาด ที่ปรึกษาธุรกิจ วิทยากรอบรมการจัดการบุคลากร การตลาด
ผมพร้อมทีมงานเดินทางมาถึงโรงเรียนที่ห่างไกลเขตเมืองแห่งหนึ่ง ซึ่งหากขึ้นชื่อว่า โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนแล้วละก็ หลายคนคงพอจินตนาการออกหรือเข้าใจได้ไม่ยากว่า สภาพหรือบรรยากาศจะเป็นอย่างไร แต่ทว่าสำหรับที่นี่แล้วไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เพราะสถานที่ อาคารต่างๆ ถูกเปลี่ยนและพัฒนามาหลายปีแล้ว
5 ข้อคิดที่ทุกวันนี้เราควรที่จะต้องคอยระลึก : ข้อคิดสั้นๆ เพื่อการพัฒนาตนเอง สำหรับทบทวน ย้ำเตือนและคิดตาม โดยอย่างยิ่งในยุคสังคมปัจจุบัน
รวมคำคม จาก Facebook Fanpage Sirichaiwatt เป็นคำคมที่เกี่ยวกับ คมคิด ธรรมะ หรือ ทางเพื่อการพ้นทุกข์ ดับทุกข์
ผมเคยเป็นอาจารย์และวิทยากรมาหลายๆ เรื่องแต่โดยมากเกี่ยวแต่กับ วิธีการ หลักการ หรือ เครื่องไม้เครื่องมือ เคยมีในแง่แรงบันดาลใจบ้างแต่สร้างกระบวนการคิดเสียส่วนใหญ่ แต่ยังไม่เคยสอนรวย!!
เราทุกคนล้วนมีฝันที่อยากจะทำอะไรสักอย่าง แต่มันก็แปลกตรงที่ต่อให้ “อยาก” แค่ไหน หลายคนกลับไม่กล้า กลัวด้วยเหตุผลต่าง ๆ นา ๆ จะมีสักคนที่ “กล้าเดินลุยเข้าหาฝัน”
ด้วยจากประโยคที่ว่า “สุนัขที่ไม่เคยวิ่งจนสุดโซ่ฉันใด ย่อมไม่คิดว่าโซ่นั้นเป็นปัญหาฉันนั้น” มันคือสถานภาพของภาวการณ์ที่ “ปกติดี” และยัง “ไม่เห็นจะต้องเดือดร้อนอะไร” เพราะสุนัขตัวนี้เป็นสุขดีภายใต้พื้นที่นั้น มันไม่รู้สึกว่าไม่ต้องไปไหน..
ดินแดนหนึ่งของยุทธจักรถูกปกครองด้วย 8 สำนักใหญ่ เจ้าสำนักแต่ละแห่งต่างมีเคล็ดวิชาประจำตระกูลที่ทำให้แต่ละสำนักต่างเกรงขามจนยังไม่กล้ามีสำนักไหนก่อการคิดเป็นหนึ่ง แต่แล้ว…
การมีปัญหา การถกเถียงแล้วไม่จบไม่สิ้น มักจะมาจาก “ทัศนคติ” ที่แตกต่างกัน ด้วยการที่เป็นเรื่องยากมากๆ ในการเปลี่ยน “ทัศนคติ” ของใคร แม้แต่ของตัวเราเอง และผมมองว่าการพยายามถกเถียงหรือแก้ปัญหาด้วยการเปลี่ยนทัศนคติของใครนั้น “ผิดสิ้นเชิง” และยากจะเกิดประโยชน์..
บทความนี้ อาจกรองคุณให้มองเห็นอะไรในมุมที่สูงขึ้น เลิกสนุกกับการฟัง คิด อ่าน เขียนสนองแรงบันเทิงใจ และเปลี่ยนมาเลือกหาสิ่งที่จะมาเป็นแรงบันดาลใจให้คุณพาตัวเองก้าวเดินไป ตามทางหัวใจของคุณเองจริงๆ อย่างมีความสุขตลอดไป
มนุษย์ถูกสร้างขึ้นให้มีสิ่งพิเศษทั้งปวงบนโลกคือปัญญา ที่หาสัตว์ประเภทใดเทียบเคียงมิได้ นี่อาจเป็นเพราะความต้องการของธรรมชาติที่มีเป้าหมายอย่างหนึ่งก็เป็นได้
ในช่วงสิ้นปี เหมือนตอนนี้ (2014) มักจะมีแอพ หรือ Event จาก Social Network ในเชิงให้ย้อนดูในปีที่ผ่านมา โดยส่วนใหญ่แล้วจะเก็บจากค่าสถิติต่างๆ นำมาให้เราดูชม
สำหรับผมแล้วมุมหนึ่งมันก็สนุกดี ทำให้เราได้ระลึกและเห็นว่า.. เวลาตั้ง 1 ปี มีอะไรเกิดขึ้นผ่านไปบ้าง ซึ่งสำหรับบางคนแล้ว คงเห็นตัวเองว่าเป็นปีที่ดี หรือไม่ดี โดยสิ้นแล้วเชื่อว่ามักจะวัดเอาจากการ “ได้มา และ เสียไป” ของบางสิ่ง บางอย่าง..
ปฐมพับจดหมายแจ้งค่าเล่าเรียนของลูกสาวเก็บเข้าลิ้นชัก หลังจากอ่านเป็นครั้งที่ 3 เขาหันไปมองทางลูกสาวที่นอนหลับอยู่ในมุ้งเก่าภายใต้หลังคาเพิงพักสังกะสี เล็กๆ ก่อนจะเดินออกจากที่นั่น คร่อมมอเตอร์ไซค์พร้อมคลำหาสิ่งหนึ่งบริเวณเอวภายใต้เสื้อแจ็คเก็ตของเขา เมื่อแน่ใจว่ามันอยู่ดี เขาจึงติดเครื่องมอเตอร์ไซค์ขี่ออกไป
เรื่องราวดีๆ แง่คิด วันนี้ เริ่มด้วยคำถามว่า “ชอบของแพงไหม?” สำหรับคุณอะไรคือของ ถูก หรืออะไร คือของ แพง
เมื่อมองไปเห็นฝาขวดน้ำเปล่าที่ผมเองวางทิ้งไว้ ผมเกิดฉุกคิดบางสิ่งบางอย่างขึ้นมา สิ่งที่เคยมีค่ามีประโยชน์ ตอนนี้ล่ะ มันยังมีอยู่ไหม?
ครั้งยังเด็กหรือวัยรุ่น เมื่อได้ยินคำว่า “เวลา” คือสิ่งสำคัญที่สุด หรือ มีค่ามากที่สุด จะไม่เชื่อ หรืออาจเรียกว่าไม่เข้าใจก็เป็นได้ คงด้วยเพราะเรามี “บริบทของเวลา” ต่างกัน
นอนนับดาว เคยได้ยินคำนี้ไหม.. จะเคยทำหรือไม่เคยทำ แต่คงพอนั่งนึกจินตนา ถึงภาพ เสียง และบรรยากาศ ได้ หากสมมติว่าอยู่ในช่วงเวลานั้น ..ว่ามันช่าง อากาศดี เย็นสบาย เพลิดเพลิน ไร้เสียง ไร้สิ่งกวนใจ เหมือนจะเรื่อยเปื่อย แต่คงมีความสุขดี แล้วมีคนบ้าที่ไหนไหมนับเอาจริงเอาจังโดยหวังว่าจะรู้ว่ามันต้องนับได้เท่าไหร่.. ถ้ามีคงเครียดจนน่าสงสาร แต่การที่นอนดูนับไปไม่รู้นับไปทำไม มันกลับมีความสุขที่ทำอย่างนั้น.. เพราะอะไร เพราะมันคือตัวแทนการทำอะไรที่ไม่ได้คาดหวังผล.. ทำด้วยใจเบาๆ สบายๆ ไปอย่างนั้น ว่าไหม.. ถ้ามองว่าใช่ แล้วมีเวลา … อ่านต่อ
กับคำถามที่มักจะรู้สึกกันนักหนาว่าทำไม ทำดี ไม่ได้ดี ก็เพราะในความดีนั้น มีความโลภอยู่นี่เอง เป็นอย่างไร ลองทำความเข้าใจดู
ผมเจอเรื่องราวเรื่องหนึ่งมา Presentation มืออาชีพ ขออภัยเจ้าของเรื่องเพราะว่าได้เรื่องนี้ผ่านมาทางโปรแกรมแชท โดยไม่มีเครดิตติดมาด้วย ไปดูเรื่องเล่าเรื่องนี้กันก่อนดีกว่าครับ
เมื่อคุณยื่นมือไปฉุดดึงใคร
แล้วกลายเป็นว่าคุณล้มลง
และอาจจะเจอคำว่า เห็นไหมไม่ควรช่วยแต่แรก
ไม่จำเป็นต้องโกรธอะไรหรือโทษใคร
หรือแม้แต่เสียใจ
เพราะบางทีเขาอาจสุขดีที่อยู่ตรงนั้นจริงๆ
ณ วันหนึ่งกับบทสนทนาที่แสนธรรมดา ทำให้ผมอดฉุกคิดกับบางสิ่งไม่ได้ ตามประสาคนช่างคิด ที่เกิดขึ้นจริงๆ โดยทั่วไป และคงได้เห็นได้รู้สึกกันบ่อยๆ เพียงแต่ว่าเคยสังเกตหรือไม่เท่านั้นเอง ฟังบทความนี้ในรูปแบบ Podcast ตามช่องทางเหล่านี้ ก : พรุ่งนี้ไปธุระกับใครเหรอ ข : ว่าจะไปกับ ภ. น่ะ ก : ภ. คนไหนหว่า ข : ก็คนที่เจอวันนั้นที่โรงเรียนไง ตัวอ้วนๆ คล้ำๆ หน่อย ก … อ่านต่อ
ในเหตุการณ์หนึ่งๆ แม้ว่าเหตุการณ์นั้นเราจะรู้สึกแย่เพราะไม่ได้รับความยุติธรรม ความเข้าใจ หรือเหตุผลที่ดีพอ สิ่งใดที่เกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ จริงหรือไม่
ได้อ่านบทความ เรื่อง The Cat Years โดย Adair Lara จาก San Francisco Chronicle เขียนไว้น่าสนใจว่า เด็กเล็กๆ ก็เปรียบเหมือนลูกหมา ที่เราสามารถ ฝึกให้ กิน นั่ง ทำโน่นทำนี่ ได้อย่างน่ารัก หนำซ้ำ ยังซื่อสัตย์ เชื่อฟัง เรียกก็เข้าหา บางทียังติดเรา(ผู้เป็นพ่อแม่) แจเสียด้วย ทว่า หลังจากอายุ 13 ปีเป็นต้นไป
เมื่อยืนตรงนั้น คุณมองมุมไหน? ในเวลาที่คนเรา พบเห็นสิ่งใดๆ หรือประสบเหตุการณ์ใดๆ ก็ตาม ทุกคนล้วนมีมุมมองที่แตกต่าง โดยมุมมองของแต่ละคน ณ เวลานั้น อาจตีความจากภาพตรงหน้า จากประสบการณ์ จากการคาดเดา หรือบางที ก็ประเมินด้วยความเชื่อ อารมณ์ ความรู้สึก . . .
เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า ขณะที่ผมนั่งรอรถเมล์ อยู่ที่ป้ายรถเมล์ เป็นปกติทุกวัน มีนักศึกษาสาว นั่งอยู่ข้างๆ และป้าร่างท้วมคนหนึ่งนั่งอยู่ถัดไปพร้อมไม้เท้าข้างๆ ตัว ทำให้เดาได้ว่า แกคงเดินเหินไม่ได้สะดวกนัก..
อันที่จริงแล้ว เรื่องที่ได้ยินได้ฟังมานี้ เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ กรณีหนึ่งวงการแพทย์ในต่างประเทศ แต่มันก็เกี่ยวกับการตัดสินใจมีชีวิตคู่ อย่างชัดเจน
สามีภรรยาคู่หนึ่ง แต่งงานกำลังจะมีบุตรด้วยกัน เมื่อฝ่ายภรรยาได้ตั้งครรภ์สามีก็จึงได้พาภรรยาไปฝากครรภ์
fiction ไอทิด ไอแฉะ และผม ตอนที่ 2 ว่าด้วยเรื่อง งาน 3 ส่วน ที่เขาว่าจริง ๆ คนเราต้องแยกงานออกเป็น 3 ส่วน ประจำ แก้ไข และ พัฒนา มันเป็นอย่างไร ไปตามดูกัน
ไอ้ทิดกับไอ้แฉะ สองเกลอเพื่อนผม ที่มักจะมีเรื่องราว สาระพันปัญหา ทว่าก็มีสาระอยู่บ้างในตัวพวกมัน เชิญอ่านด้วยความเพลิดเพลิน นี่คือตอนที่ 1
เรื่องสั้น (fiction) เกี่ยวกับ ปัญหาครอบครัวสุดเรื้องรัง “แม่ผัว ลูกสะใภ้” เรื่องเล่าย้อยยุคเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไร และไม่แน่ใจว่าจะมีใครจะทำให้มันจบได้ไหม